Miód — właściwości
Miód to bardzo cenna mikstura. Potwierdza to apiterapia, czyli metoda terapeutyczna, która wykorzystuje w leczeniu wielu schorzeń właśnie miód, a także pyłek pszczeli, mleczko pszczele czy jad pszczół.
Naturalny miód pszczeli wykorzystywano już w starożytnym Egipcie, dlatego można przyjąć nawet, że jest to jeden z najstarszych lekarstw świata.
Skład miodu
W składzie miodu znajdują się cukry proste, jednak w porównaniu do białego cukru, nie mają one aż tylu związków bioaktywnych czy makro i mikro składników.
Do najważniejszych składników miodu należą kwasy organiczne, glukoza i fruktoza, biotyna, witaminy, kwas foliowy. W wyniku reakcji enzymów i gruczołów ślinowych pszczół powstaje nadtlenek wodoru, dzięki któremu można mówić o miodzie i właściwościach antyseptycznych.
Uważaj jednak, bo stwierdzenie, że miód traci swoje cenne właściwości dodany do gorącej wody, jest trafne. Enzymy zawarte w miodzie tracą swoje działanie w temperaturze 45 stopni Celsjusza.
Właściwości miodu:
- pomocny w leczeniu schorzeń układu pokarmowego,
- wspiera gojenie ran,
- ma działanie przeciwzapalne,
- oczyszcza naczynia krwionośne,
- wzmacnia układ odpornościowy,
- działa oczyszczająco na organizm.
Co prawda miód nie zastąpi nigdy żadnego leku, ale może wesprzeć organizm w przebiegu różnych chorób czy zwalczaniu infekcji bakteryjnych. Często stosowany jest także w chorobach układu oddechowego. Miód wykazuje także działanie nasenne. Wiele osób przed snem je miodowe cukierki, które dodatkowo mają też uspokoić.
Ile kalorii ma miód?
Miód to dosyć kaloryczny produkt spożywczy. W 100 gramach miodu znajduje się ponad 300 kcal.
Łyżeczka miodu ma około 30 kcal.
Właściwości w zależności od rodzaju miodu
Dostępne są różne rodzaje miodu, które mają odmienne właściwości. Poznaj te, które są najczęściej stosowane.
Uwaga! Jeśli masz alergię na miód, jad pszczeli lub pyłki traw, to bardzo prawdopodobne jest to, że po spożyciu miodu ujawnią Ci się nieprzyjemne objawy.
Miód spadziowy
Miód spadziowy powstaje ze spadzi — wydzieliny mszyc i czerwców. Potocznie nazywany miodem królewskim. Ma mniej intensywny zapach w porównaniu do innych rodzajów miodu. Jest też mniej słodki ze względu na to, że jest pozbawiony nut kwiatowych.
Mimo że miód ten nie powstaje z nektaru kwiatów, to jest on jednym z najzdrowszych miodów. Wspiera układ oddechowy — stosuje się go nawet w przypadku poważnych chorób układu oddechowego jak astma czy zapalenie płuc. Skutecznie usuwa toksyny z organizmu, oczyszczając też układ pokarmowy.
Miód wielokwiatowy
Miód wielokwiatowy to mieszanka, która wytwarzana jest nektaru zbieranego przez pszczoły z różnorodnych kwiatów — łąkowych, leśnych, koniczyn, bławatków i innych roślin. W zależności od składu taki miód może różnić się barwą, zapachem i smakiem. Miód wielokwiatowy sprawdza się świetnie jako lekarstwo dla osób, które mają alergię na pyłki roślin.
Miód rzepakowy
Ten miód o jasnej barwie ma bardzo łagodny smak i wyraźny aromat rzepaku. Doskonale nadaje się do smarowania, ponieważ z reguły ma kremową konsystencję. Miód rzepakowy ma działanie prozdrowotne — świetnie działa na cukrzycę, gojenie ran czy układ krwionośny.
Miód gryczany
Miód gryczany wytwarzany jest z kwiatów gryki. Ma swoim ulubieńców, jak i przeciwników ze względu na intensywny smak i silny ziołowy aromat. Spożywanie miodu gryczanego zaleca się kobietom w ciąży ze względu na zawarte w nim cenne minerały — także kwas foliowy. Zawiera też wiele witamin z grupy B, witaminę A, C oraz E.
Inne rodzaje miodów, które warto wypróbować: miód wrzosowy, miód akacjowy, miód manuka, miód nawłociowy czy też miód lipowy.
Jaki miód najzdrowszy?
Zastanawiasz się, który miód jest najzdrowszy? Każdy miód posiada wiele właściwości leczniczych, a jego spożywanie niesie ze sobą wiele korzyści. Mówi się jednak, że to właśnie miód Manuka jest tym najzdrowszym. Wzmacnia organizm, a przede wszystkim układ odpornościowy oraz oddechowy. Najlepsze miody Manuka pochodzą z Nowej Zelandii, bo tam krzewy Manuka występują naturalnie.
Przechowywanie miodu
Pamiętaj, że w trakcie przechowywania miodu dochodzi do jego krystalizacji — nawet jeśli prawdziwy miód miał wcześniej płynną konsystencję, to z czasem jego struktura może się zmienić.
